Umów się na wizytę

Cieśń nadgarstka

Co leczymy

Cieśń nadgarstka
– Wola, Śródmieście, Warszawa

Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) jest to stan chorobowy, który powstał w wyniku długotrwałego ucisku na nerw pośrodkowy znajdujący się w kanale nadgarstka. Dolegliwości głównie dotyczą ręki dominującej, która regularnie wykonuje te same czynności.

Cieśń nadgarstka może wystąpić u osoby w każdym wieku, chociaż najczęściej pojawia się po 50 roku życia. Dotyczy ona 3 razy częściej kobiet niż mężczyzn, jednak przy odpowiednim leczeniu i rehabilitacji każdy może wrócić do pełnej sprawności.

Kobieta trzyma się za nadgarstek. Boli ją cieśń nadgarstka
Cieśń nadgarstka powstaje przez pracę przy komputerze

Cieśń nadgarstka
– przyczyny

Nadgarstek zbudowany jest z wielu stawów, które pozwalają na wykonywanie różnych ruchów. Posiada on kanał, który otoczony jest przez kości i więzadło poprzeczne, a w jego wnętrzu przebiega nerw pośrodkowy oraz ścięgna mięśni zginaczy palców. Zmiany zapalne powodują pogrubienie i przerost więzadła co doprowadza do ucisku nerwu pośrodkowego oraz niedokrwienia.

Przyczyną powstawania cieśni nadgarstka może być Reumatoidalne Zapalenie Stawów (RZS) lub może być to choroba zawodowa, np. u osób pracujących na taśmie w fabryce lub u sekretarek biurowych. Może także być spowodowana długotrwałą pracą myszką komputerową lub grą na instrumencie muzycznym. Zdarza się także, że cieśń nadgarstka spowodowana jest wcześniejszym urazem, np. złamaniem nadgarstka lub obrzękiem w kanale nadgarstka w okresie ciąży.

Zespół cieśni nadgarstka może być także jednym z objawów zespołów chorobowych, wśród których zalicza się:

  • choroby zawodowe – dotyczy zwłaszcza osób, które przeciążają kończynę górną. Najczęściej występuje u muzyków, programistów, pisarzy, copywriterów, fryzjerów i rzeźników;
  • choroby zakaźne- najczęściej dotyczą osób chorych na gruźlicę;
  • choroby metaboliczne i endokrynologiczne – dotyczy chorych na akromegalię, niedoczynność tarczycy i cukrzycę;
  • choroby reumatyczne – dotyczy osób z zwyrodnieniem stawów, dną moczanową, RZS;
  • inne stany chorobowe – znajdujące się w kanale nadgarstka tłuszczaki, kostniaki, krwiaki oraz złamania kości i zapalenia szpiku i kości.

Wyróżnia się dwa rodzaje cieśni nadgarstka: ostry i przewlekły.
Ostry zespół cieśni nadgarstka spowodowany jest najczęściej przez zwichnięcie ręki, stłuczenia, obrzęki, zakrzepy i krwotoki.
Przewlekły zespół cieśni nadgarstka jest najczęściej spowodowany zwichnięciem kości łódkowatej, bliznami pourazowymi, hemofilią, tłuszczakiem lub stanem zapalnym.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

Wykonując ciągle te same ruchy narażamy nadgarstek na wytworzenie zespołu cieśni nadgarstka. Pierwsze objawy są zazwyczaj bagatelizowane. Zaczyna się od mrowienia kciuka, palca wskazującego i środkowego. Następnie pojawia się ból ręki i łokcia, który może dokuczać nawet w nocy. W takich momentach opuszczamy rękę, masujemy, a dolegliwości mijają.

Jednak ból pojawia się coraz częściej, a przez rękę przechodzi “prąd”. Różne rzeczy wypadają z dłoni, nie możemy zacisnąć pięści ani narysować precyzyjnego okręgu. Objawy pojawiają się także podczas wykonywania wielu innych czynności. Stan z czasem pogarsza się, a nieleczona zespół cieśni może doprowadzić do zanikania mięśni kłębu kciuka.

Cieśń nadgarstka- diagnostyka

Zespół cieśni nadgarstka diagnozuje się głównie przez badanie fizykalne lub wywiad medyczny. Zdarza się też, że w przypadku braku pewności, lekarz zleca dodatkowe badania. Należą do nich między innymi:

  • USG– pozwala na ocenę wielkości nerwu pośrodkowego;
  • RTG– jest pomocne w celu wykluczenia złamania kości nadgarstka, guzów lub zmian zwyrodnieniowych;
  • MRI– rezonans magnetyczny pokazuje obrzęk nerwu pośrodkowego i wielkość kanału nadgarstka;
  • przewodnictwo nerwowe i EMG– badania te pozwalają ustalić utratę przewodnictwa nerwu pośrodkowego. Dodatkowo EMG wykonywane jest przed leczeniem operacyjnym.
Zdjęcie RTG cieśni nadgarstka

Cieśń nadgarstka- leczenie

Wczesne rozpoznanie przy mało nasilonych zmianach można zastosować szynę na nadgarstek i podać do kanału nadgarstka środek sterydowy, który działa przeciwzapalnie. Najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do profesjonalnego fizjoterapeuty, który dzięki ćwiczeniom palców, dłoni, nadgarstka, a także całego przedramienia pomoże zmniejszyć objawy bólowe. Jednak najczęściej wybieraną metodą leczenia zespołu cieśni nadgarstka jest leczenie operacyjne. Jest to zabieg, w którym przecina się troczek zginaczy i zwiększa się objętość kanału nerwu pośrodkowego. Jest on najbardziej skutecznym i bezpiecznym sposobem leczenia cieśni. Wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga się od pacjenta specjalnego przygotowania.

Warto zatem regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne, które pomogą rozciągnąć i rozluźnić mięśnie nadgarstka. Niestety praca, w której wykonuje się ciągle te same ruchy może także prowadzić do powstawania łokcia tenisisty, którego ból jest równie uciążliwy jak w przypadku cieśni.