Skolioza - Wola, Śródmieście, Warszawa- PRM

Skolioza- Wola, Śródmieście, Warszawa

Skolioza uznawana jest za wadę wrodzoną, rozpoznawaną w dzieciństwie lub wieku młodzieńczym. Jest to boczne skrzywienie kręgosłupa w kształcie litery C lub S. Dodatkowo do skoliozy zaliczamy także zwiększenie i zmniejszenie krzywizn w płaszczyźnie strzałkowej oraz rotację kręgów. Prowadzi to do powstania garbu żebrowego w odcinku piersiowym.

Niestety nieleczone i nierehabilitowane skrzywienia kręgosłupa mogą się pogłębiać, przez co szybko powstają zwyrodnienia i różnego rodzaju dolegliwości bólowe. Dodatkowo duże deformacje mogą także doprowadzić do zaburzeń wydolności płuc i serca.

Skolioza i jej rodzaje

Najczęściej występującymi deformacjami kręgosłupa jest skolioza wrodzona i idiopatyczna. Wrodzone powstają w wyniku zaburzeń rozwojowych już w okresie płodowym. Natomiast skolioza idiopatyczna nie ma jasno określonej przyczyny powstawania.
Skolioza idiopatyczna dzieli się na moment rozpoznania choroby:

dziecięca;
młodzieńcza;
skolioza dorastających.

Skoliozą dziecięcą nazywamy skrzywienie, które powstaje do 3 roku życia. Znacznie częściej występuje ona u chłopców. Wraz ze wzrostem pacjenta, skolioza może się zmniejszać lub pogłębiać w krótkim czasie. Skolioza młodzieńcza rozpoznawana jest u dzieci w wieku od 3 do 10 lat i znacznie częściej wy stępują u dziewcząt. Bardzo często leczona jest ona operacyjnie ze względu na duże ryzyko progresji. Jednak najczęściej spotykana jest skolioza idiopatyczna wieku dorastających. Rozpoznawana jest u dzieci powyżej 10 roku życia i najczęściej rozpoznawana jest u dziewcząt. Skrzywienie uwidacznia się w trakcie skoku pokwitaniowego i w tym czasie powstaje ryzyko szybkiego narastania deformacji.

Chłopiec ze skoliozą siedzi u fizjoterapeuty

Skolioza- diagnostyka

Szybkie rozpoznanie skoliozy pozwala na skuteczne zapobieganie powstawania lub pogłębiania skrzywienia. Ważne jest, aby zebrać dokładny wywiad rodzinny oraz historię medyczną pacjenta. Wiek pacjenta oraz dojrzewanie płciowe ma znaczący wpływ określenie wzrostu kręgosłupa i ryzyko narastania deformacji.

Każdy pacjent, który ma skoliozę musi zostać poddany badaniu klinicznemu, które pozwala określić skrzywienie kręgosłupa, zniekształcenie klatki piersiowej, ustawienie barków i miednicy. Kolejnym etapem badań są zdjęcia obrazowe np. RTG. Na ich podstawie można ocenić stopień skrzywienia oraz dalszy wzrost kostny. Zdjęcie rentgenowskie pozwala zobaczyć cały kręgosłup oraz jego projekcję boczną i przednio- tylną.
W przypadku skoliozy wrodzonej mogą być widoczne anomalie związane z budową poszczególnych kręgów kręgosłupa. W celu dokładnej oceny skrzywienia należy wykonać dodatkowe badania m.in. RTG, rezonans magnetyczny oraz tomografię komputerową.

Skolioza- leczenie

Odpowiednie leczenie skoliozy uzależnione jest od całościowej oceny stanu zdrowia pacjenta. Jej leczenie rozpoczynam od wywiadu z pacjentem (wiek, wywiad rodzinny i chorobowy), a także badania kliniczne i stopień dojrzałości kostnej. Na tej podstawie określam wielkość skrzywienia oraz możliwy proces rozwoju skrzywienia kręgosłupa.

Niewielkie skrzywienia można obserwować i zapobiegać ich pogłębianiu za pomocą ćwiczeń. Dodatkowo można wykonać także regularne badania kontrolne, które pokażą czy skolioza postępuje. Na tym etapie bardzo pomocna jest rehabilitacja oraz różnego rodzaju metody leczenia kręgosłupa pacjenta.

Skrzywienia między 20-40° często leczone jest za pomocą specjalnego gorsetu. Jednak jest to tylko zapobieganie powstawaniu większych skrzywień, a nie leczenie choroby. Natomiast skrzywienia o wartości 45-50° przeznaczone są głównie do leczenia operacyjnego. Celem jest zmniejszenie deformacji i zapobieganie rozwojowi skoliozy. Zabieg polega na korekcji skrzywienia kręgosłupa za pomocą metalowego instrumentarium, które usztywnia i kręgosłup do czasu jego zrostu.

Niezależnie od rodzaju postępowania należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza oraz fizjoterapeuty. Jeśli masz skoliozę i potrzebujesz pomocy- skontaktuj się ze mną.

Pomogę Ci!